8 Şubat 2011 Salı
Gel-git
Seninle rast gelelim bir gün.Öp beni yanağımdan.Elini bir merhametin can çekişmesi ile yüzüme sür.Sonra tut elimi,beni bir yere götür.Hani bişeyler içelim,belki adaçayı.Seversin adaçayını.Sonra benden bir boş kağıt al bir de kalem.Tek bir cümle kur bana.Ya da bir kelime.Ve ya bir hece...O kağıdı masada bırak.Ve usulca gözden kaybol.Bir daha karşılaşmayalım seninle.Başka birinde değil, sadece bir gece gözlerini yumduğunda gör beni...Hepsi bu.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Çok içten yazılmış,
YanıtlaSilKimi zaman insanlara görmek o kadar büyük bir iş gibi geliyor ki, bırakın görmeyi iki saniye hayal bile etmiyorlar..Sevgileri acizlik olmuş..
Şahane bir paylaşım..
Teşekkür ederim.An tibariyle çıkan cümleler oldu.
YanıtlaSilAynen dediğin gibi görmek mesele, bakmak iş değil.İçtenlik yitip gidiyor.. Çok yazık.